ನೀ ನೋವಿನ ನಿಮಿಷಗಳನ್ನೇ
ಕರುಣಿಸು
ನಾನು ಅದರಲ್ಲಿ
ಆನಂದದ ಕ್ಷಣಗಳ
ಆಯಬಲ್ಲೆ...
ಮಳೆ ಸುಮ್ಮನೆ
ಹರಿದು ತನ್ನ
ಪಾಡಿಗೆ ಚರಂಡಿ ಸೇರಿತು
ನನ್ನ ಒಲವಿನ ಮಾತು
ಬರಿದೇ ಮಾತಾಗಿ
ಉಳಿಯಿತು
ನೀ ಬೇಗನೆ ಕಣ್ಮುಚ್ಚಿ
ಮಲಗಿದರೆ
ನನ್ನ ಮನದ ನಕ್ಷತ್ರಗಳಿಗಿನ್ನು
ಕೆಲಸವಿಲ್ಲ!
ನೀ ದೂರವಾದ
ಬಳಿಕ ಎದೆಯ
ಭಿತ್ತಿಯಲ್ಲಿ ನೆನಪುಗಳು
ಮಾಡಿಟ್ಟ ಗೀರುಗಳು
ಒಣಗಲು ಹೊರಟಿದ್ದವು
ಅಷ್ಟರಲ್ಲಿ ನನ್ನಲ್ಲಿ
ಒಲವು ಮೂಡಿತು!
