ಗುಲಾಬಿ ತೋಟದಲ್ಲಿ ಗುಲಾಬಿ ಮೊಗ್ಗೆಗಳೊಂದಿಗೆ ರಾತ್ರಿ ಕಳೆದ ಕ್ಷಣಗಳೊಂದಿಗೆ ಮುಂಜಾನೆ ಇಬ್ಬನಿ ಮೆಲ್ಲ ಮೆಲ್ಲ ಮೆಲ್ಲನೆ ಮರೆಯಾಗಿ ಹೋಗುವ ಹೊತ್ತಿಗೆ ಸರಿಯಾಗಿ ಗುಲಾಬಿಯ ಹುಡುಗ ಬಂದ. ಪೇಸ್ಟ್ ಹಾಕಿದ್ದ ಬ್ರಶ್ಶನ್ನು ಹಾಗೇ ಬಾಯಿಗೆ ತುರುಕಿ, ಜಾರಿದ್ದ ಲುಂಗಿ ಸರಿಮಾಡುತ್ತಲೇ ಬೇಲಿ ದಾಟಿ ಗುಲಾಬಿ ತೋಟಕ್ಕೊಂದು ನೋಟ ಹಾಯಿಸಿದ.
ಮುದ್ದಾದ ಮಗು ನಿದ್ದೆಯಲ್ಲಿರುವಂತೆ ಕಾಣಿಸಿದವು ಗುಲಾಬಿಗಳು ಆತನ ಕಣ್ಣಿಗೆ.....ಇನ್ನೂ ಅರಳದೆ, ಅರೆ ಬಿರಿದ ಎಸಳುಗಳು, ಅದರ ಮೇಲೆ ಮಿನುಗುವ, ಮಾಯವಾಗಲು ತಯಾರಿಯಲ್ಲಿರುವ ಒಂದೊಂದು ಇಬ್ಬನಿ ಬಿಂದು..ಅದೆಷ್ಟು ಪರಿಶುದ್ಧ...
ಆತ ದಿನವೂ ಎದ್ದು ಗುಲಾಬಿಗಳನ್ನು ನೋಡಿ ಮೈಮರೆಯುವುದಿದೆ....
ಅವನ ಕಣ್ಣಿಗೆ ರಾಣಿಯರಂತೆ ಕಂಗೊಳಿಸಿದ ಬಳಿಕವೇ ಈ ಹೂಗಳೆಲ್ಲ ನಗರಕ್ಕೆ ಪ್ರಯಾಣ .ಅಲ್ಲಿ ಕನ್ಯೆಯರ ಮುಡಿಗೇರುವುದು. ಕಾಲೇಜಿಗೆ ಹೋಗುವ ಮೊದಲು ಕೆಲಸದವನ ಜೊತೆ ಸೇರಿ ಹೂಗಳನ್ನೆಲ್ಲ ನೀಟಾಗಿ ಕತ್ತರಿಸಿ ಬುಟ್ಟಿಯಲ್ಲಿ ಮೊಗ್ಗೆಗಳು ಹೊರಗೇ ಕಾಣಿಸುವಂತೆ ಜೋಡಿಸಿ ಊರಿನ ಮೊದಲ ಬಸ್ಸಲ್ಲಿ ಕಳುಹಿಸಿಕೊಡಬೇಕು. ನಗರದಲ್ಲಿ ಲೆಕ್ಕಾಚಾರ ನೋಡಿಕೊಳ್ಳಲು ಗುಲಾಬಿ ದಲ್ಲಾಳಿ, ತಂದೆಯ ಸ್ನೇಹಿತ ಹೇಗಾದರೂ ಇದ್ದಾನೆ. ಲೆಕ್ಕಾಚಾರ ನೋಡಿ ಹುಡುಗನ ತಂದೆಗೆ ಹಣ ಆತನೇ ಕೊಡುತ್ತಾನೆ.
ಇವೆಲ್ಲದರ ಬಗ್ಗೆ ಹುಡುಗನಿಗೇನೂ ಪರಿವೆಯಿಲ್ಲ. ಆತನಿಗೆ ಗುಲಾಬಿಗಳೆಂದರೆ ಇಷ್ಟ ಅಷ್ಟೇ. ಉಳಿದ ಹುಡುಗರಂತೆ ಆತನಿಗೇಕೋ ಹೊರ ಪ್ರಪಂಚದ ಚಿಂತೆ ಇದ್ದಂತಿಲ್ಲ. ಸಿನಿಮಾ, ಹಾಳು ಹರಟೆ, ಏನೂ ಬೇಡ. ಓದಿದರೆ ಓದಿದ...ಬಿಟ್ಟರೆ ಗುಲಾಬಿಗಳ ನಡುವೆ ಬದುಕು ಅಷ್ಟೇ.
'ಓಯ್ ಹುಡುಗಾ ನಾಳೆಗೆ ಸರಿಯಾಗಿ ನಾಲ್ಕು ದಿನ ಕಳೆದಂದು ಡಬ್ಬಲ್ ಗುಲಾಬಿ ಬೇಕು...' ಕಾಲೇಜಿಂದ ಮರಳುತ್ತಿದ್ದ ಹುಡುಗನ ಕಿವಿಗೆ ಧಡೂತಿ ದಲ್ಲಾಳಿಯ ಸ್ವರ ಕೇಳಿತು. ನಮ್ಮಲ್ಲಿಲ್ಲ, ಊರಲ್ಲಿ ಬೇರೆಲ್ಲಾದರೂ ಅಡ್ಜೆಸ್ಟಾಗುತ್ತೋ ನೋಡ್ತೇನಿ ಎಂದ ಹುಡುಗ.
ಓಹ್ ಫೆಬ್ರವರಿ ಇದು ಅನ್ನೋದು ಹುಡುಗನಿಗೆ ಮತ್ತೆ ನೆನಪಾಯಿತು. ಕಾಲೇಜಿನಲ್ಲಿ ಮೊದಲ ವರ್ಷದಲ್ಲಿರುವ ಆತನಿಗೆ ಗುಲಾಬಿ, ಅದರಲ್ಲೂ ಫೆಬ್ರವರಿಯ ಮಹತ್ವ ಚೆನ್ನಾಗಿ ಗೊತ್ತಾಗಿದ್ದು ಒಂದು ವರ್ಷ ಹಿಂದೆ....
******
.....ಅಂದು ರಜಾ ದಿನ...ತಡವಾಗೆದ್ದ ಆತ ನಿಧಾನವಾಗಿ ಗುಲಾಬಿ ತೋಟದಲ್ಲಿ ತಿರುಗಾಡುತ್ತಿದ್ದರೆ ಅಲ್ಲೊಬ್ಬಳು ಎರಡು ಜಡೆಯ ಪೋರಿ ಬೇಲಿ ಹಾರಿ ಬಂದಿದ್ದಳು..ಬಹುಷಃ ಇವನಷ್ಟೇ ಪ್ರಾಯ ಇರಬಹುದೇನೋ...ಅದೆಲ್ಲಾ ಯೋಚಿಸಲಿಲ್ಲ ಹುಡುಗ. ಯಾರನ್ನೂ ಕೇಳದೆ ಬೇಲಿಯೊಳಗೆ ಹಾರಿ ಬಂದು ಹೂ ಕದಿಯುವವರನ್ನು ಕಂಡರೆ ಆತನಿಗೆ ಕೆಟ್ಟ ಕೋಪ.
‘ಯಾರೋ ಹುಡುಗ ಬಂದ, ಬಾರೇ ಬೇಗ...’ ರಸ್ತೆಯಲ್ಲಿ ಇದ್ದ ಜೀಪಲ್ಲಿ ಕುಳಿತ ವ್ಯಕ್ತಿ ತಂದೆಯಾಗಿರಬಹುದು.. ಕರೆಯುತ್ತಿದ್ದ ಪೋರಿಯನ್ನು. ..ಹೂ ಕದಿಯುವುದನ್ನು ಹುಡುಗ ನೋಡಿದ ಕಸಿವಿಸಿ, ತಂದೆ ಕರೆದ ಅರ್ಜೆಂಟಲ್ಲಿ ಇನ್ನೂ ಹೂ ಕೊಯ್ಯದೆ ಹುಡುಕುತ್ತಲೇ ಇದ್ದ ಪೋರಿ ಗಾಬರಿಯಲ್ಲಿ ಬೇಲಿ ಹಾರಲು ಹೋಗಿ ಬಿದ್ದೇ ಬಿಟ್ಟಳು..
ಸಿಟ್ಟಿನಿಂದ ಬೈಯುತ್ತಲೇ ಆಕೆ ಬಿದ್ದತ್ತ ಧಾವಿಸಿದ ಹುಡುಗ..ಬಿದ್ದಾಗ ಕೈ, ಮೊಣಕಾಲಿಗೆ ಆದ ಗಾಯದ ನೋವು ಅದಕ್ಕೆ ಉಪ್ಪು ಸವರಿದಂತೆ, ಹುಡುಗ ನೋಡಿದ್ದೂ ಆಗಿ ಪೋರಿ ಅತ್ತಿದ್ದೇ ಅತ್ತಿದ್ದು...
ಗುಲಾಬಿ ಹುಡುಗ ಸ್ತಬ್ದ. ಎರಡು ಜಡೆಯ ಪೋರಿಯ ಮೇಲೆ ಸಿಟ್ಟೇನೋ ಇತ್ತು. ಆದರೆ, ಆಕೆ ಬಿದ್ದದ್ದು, ಆಕೆಗಾದ ಗಾಯ, ತಾನು ನೋಡಿದ್ದಕ್ಕೆ ಮಾನ ಹೋದಂತೆ ಅವಳು ನಾಚಿದ್ದು ಎಲ್ಲವನ್ನೂ ನೋಡಿ ಮಾತು ಆಡುವುದು ಸಾಧ್ಯವಾಗಲಿಲ್ಲ..
ಬೇಡ ಬೇಡ ಎಂದರೂ ಕೇಳದೆ ಹೋದೆ, ಈಗ ಬಿದ್ದು ಯುನಿಫಾರಂ ಹಾಳು ಮಾಡಿಕೊಂಡೆ, ಇನ್ನು ಕಾನ್ವೆಂಟಿಗೆ ಹೋಗೋದು ಹ್ಯಾಗೆ? ಬೈಯುತ್ತಲೇ ಆಕೆಯನ್ನೆತ್ತಿ ಕರೆದೊಯ್ದ ತಂದೆ...
ಅಂದು ಮೊದಲ ಬಾರಿಗೆ ಹುಡುಗ ನಿದ್ರಿಸಲಿಲ್ಲ. ಗುಲಾಬಿ ಸಿಗದ ನಿರಾಸೆ, ಬಿದ್ದ ಏಟಿನ ನೋವು ತುಂಬಿದ್ದ ಪೋರಿಯ ಕಂಗಳೇ ಮುಖದ ಮುಂದೆ...
ಮರುದಿನ ಅದೇ ರಸ್ತೆಯ ತಿರುವಿನಲ್ಲಿ ನಿಂತ. ಹೋಗುವಾಗ ನಾಲ್ಕು ಚೆಂಗುಲಾಬಿ ಮೊಗ್ಗೆಗಳನ್ನೂ ಹಿಡಿದುಕೊಂಡ. ಧೂಳೆಬ್ಬಿಸುತ್ತಾ ಬಂತು ಜೀಪು. ಮುಂದಿನ ಸೀಟಲ್ಲೇ ಇದ್ದಳು ಮುಖ ಊದಿಸಿಕೊಂಡಿದ್ದ ಪೋರಿ. ಜೀಪಿಗೆ ಕೈತೋರಿಸಿದ ಹುಡುಗ. ಏನು ಎಂಬಂತೆ ತಲೆಯಾಡಿಸಿದ ಪೋರಿಯ ತಂದೆ. ಬೆನ್ನ ಹಿಂದೆ ಅಡಗಿಸಿದ್ದ ಮೊಗ್ಗೆಗಳನ್ನು ಎತ್ತಿ ಪೋರಿಯ ಕೈಯಲ್ಲಿರಿಸಿದ.
ಛಟೀರ್‍ ಎಂದು ಕೆನ್ನೆ ಮೇಲೆ ಏಟು ಬಿತ್ತು. ‘ಏನೋ ನಿನ್ನೆ ಗುಲಾಬಿ ಕೇಳಲು ಬಂದೆ ಎಂದರೆ ನಸೆ ಹಿಡಿದು ನನ್ನೆದುರೇ ಮಗಳಿಗೆ ಗುಲಾಬಿ ಕೊಡ್ತೀಯಾ?’
ತಿರುಗಿಸಿದ್ದ ಮುಖ ಈಚೆ ತಿರುಗುವಾಗ ಜೀಪು ಧೂಳೆಬ್ಬಿಸುತ್ತಾ ಹೋಗಿಯಾಗಿತ್ತು.
ಮತ್ತೆ ಅಂತಹ ಕೆಲಸಕ್ಕೆ ಕೈ ಹಾಕಲಿಲ್ಲ ಹುಡುಗ. ಆದರೆ ಪೋರಿಯ ನೋವಿನ ಮುಖ ಮಾತ್ರ ಮರೆಯಲಾಗಲಿಲ್ಲ. ಆಕೆ ನೆರೆಯೂರಿನ ದೊಡ್ಡವರ ಮಗಳೆಂದೂ ಕಾನ್ವೆಂಟಿಗೆ ಹೋಗುತ್ತಾಳೆ ಎನ್ನುವುದಷ್ಟೇ ಕ್ಲಾಸಿನಲ್ಲಿ ಗೆಳೆಯರಿಂದ ಗೊತ್ತಾಗಿತ್ತು. ಒಂದು ದಿನ ಎಂದಿನಂತೆ ಬೆಳಗ್ಗೆ ಹೂ ಕೊಯ್ಯುತ್ತಿದ್ದ. ಕೆಲಸದಾತ ಮನೆಯಿಂದ ಇನ್ನೂ ಬಂದಿರಲಿಲ್ಲ.
'ಹೂ ಕೊಡ್ತಿಯಾ?' ಮೆಲು ದನಿ ಹಿಂದಿನಿಂದ!
ಹುಡುಗ ತಟಕ್ಕನೆ ಹಿಂದೆ ತಿರುಗಿದರೆ ಗುಲಾಬಿ ಕಳ್ಳಿ. ಅದೇ ಎರಡು ಜಡೆಯ ಪೋರಿ. ಈಗ ಕಣ್ಣಲ್ಲಿ ನೋವಿಲ್ಲ. ಬದಲಿಗೆ ತುಂಟ ನಗೆ. ಕೈಯಲ್ಲಿದ್ದ ಅಷ್ಟೂ ಗುಲಾಬಿ ಮೊಗ್ಗೆಗಳನ್ನು ಅವಳಿಗೆ ಕೊಟ್ಟು ಬಿಟ್ಟ ಹುಡುಗ.
ಥಟ್ಟನೆ ಬಳಿ ಬಂದು ಹುಡುಗನ ಕಾಲರ್‍ ಎಳೆದು ಕೆನ್ನೆ ಮೇಲೆ ಉಮ್ಮ ಎಂದು ತುಟಿಯೊತ್ತಿ, ತಿರುಗಿ ನೋಡದೆ ಓಡಿ ಮರೆಯಾಗೇ ಬಿಟ್ಟಳು! ಪಾಂಡ್ಸ್ ಪೌಡರ್ ಆಕೆಯ ಮೊಗದಿಂದ ಒಂದಷ್ಟು ಇವನ ಮುಖಕ್ಕೂ ಅಂಟಿಕೊಂಡಿತು. ಅದರ ಪರಿಮಳ ಖುಷಿಯಾಯ್ತು.
ಆಗ ಆದ ರೋಮಾಂಚನದ ನೆನಪು ಹುಡುಗನಿಗೆ ಮರೆಯಾಗುವ ವರೆಗೂ ಗುಲಾಬಿ ಕಳ್ಳಿ ಕಾಣಲೇ ಇಲ್ಲ. ಮತ್ತೆಂದು ಅಲ್ಲಿಗೆ ಬರಲೇ ಇಲ್ಲ.
ಆಕೆ ಕಾಲೇಜಿಗೆಂದು ದೊಡ್ಡ ಪಟ್ಟಣಕ್ಕೆ ಹೋಗಿದ್ದು ಕ್ಲಾಸಿನ ಗೆಳೆಯರಿಂದ ತಿಳಿಯಿತು.
ಮತ್ತೆ ಆಕೆ ಮರಳಲೇ ಇಲ್ಲ। ತೋಟದ ಗುಲಾಬಿಗಳು ಮಾತ್ರ ಗುಲಾಬಿ ಹುಡುಗನೊಂದಿಗೆ ಆಕೆ ಬರಲಿ ಗುಲಾಬಿ ಕದಿಯಲಿ ಎಂಬಂತೆ ಕಾಯುತ್ತಿದ್ದವು.....
********
....ಈಗ ವರ್ಷದಿಂದೀಚೆಗೆ ಹುಡುಗ ಕಾಯುತ್ತಿಲ್ಲ. ಪೋರಿಯೂ ಬಂದಿಲ್ಲ. ಆದರೂ ತೋಟದಲ್ಲಿ ಒಮ್ಮೊಮ್ಮೆ ಹುಡುಗನ ಕೆನ್ನೆ ತೇವಗೊಂಡಂತೆ, ಪಾಂಡ್ಸ್ ಪೌಡರ್ ಘಮಲು ಹರಡಿದಂತೆ ಅನ್ನಿಸುತ್ತದೆ!
